Vrijheid

Op het oog heeft dit niets met Fokus te maken. Toch wel! Volgens mij is er voldoende reden om ook dit schrijfsel op de website te mogen plaatsen. De Fokusmedewerkers worden hier immers flink bij betrokken door mij.

Om zoveel mogelijk de regie over mijn leven te houden, koos ik voor een zo optimaal mogelijke zelfstandigheid op momenten dat daarvoor gekozen kon worden. De regie hebben kan trouwens ook betekenen dat iemand er juist voor kiest om zichzelf iedere vorm van zelfstandigheid te ontnemen. De enige autonomie betreft dan het zelf kiezen wanneer om assistentie wordt gevraagd. Voor die levenshouding zou ik maar niet bij Fokus gaan wonen.

Maar goed, ook ik ga dus voor zo volledig mogelijke zelfstandigheid. Vanuit de rolstoel onder mijn kont kan ik veel bedienen. Dit dankzij de zogeheten Housemate en de Click to Phone-app op mijn telefoon. Deuren, radio, televisie, mijn computer en uiteraard de intercom om assistentie aan te vragen. Binnenshuis zijn er in principe nog meer handelingen die ik aan mijn imperium van zelfstandigheid zou kunnen toevoegen. Denk hierbij aan de lampen en de gordijnen, maar tot die actie kwam ik nooit. Dit kan ik immers toch altijd wel aan Fokus vragen. Er is ook nooit de behoefte om dit per se zelf te kunnen. Waarom zou ik eigenlijk? Gemakzucht? Gedoe? Waarschijnlijk speelt hierbij mee dat ik mijn gordijnen toch al zelden sluit. Ook mijn volledige zorgafhankelijkheid zal hierbij bepalend zijn, want er komen dagelijks toch al vaak assisterende handen over de vloer.

Eigenlijk kan ik alle voor mij noodzakelijke deuren openen. Ook de liftdeur en dat is niet onbelangrijk als je op een eerste verdieping woont. De betreffende lift is overduidelijk niet van de allerhoogste kwaliteit. Misschien komt het vanwege de leeftijd, maar dat ding is vaak stuk en een tweede lift is er niet. Dit zou alleen al voor de Fokusbewoners wel zo handig zijn. Het schijnt dat men destijds exact genoeg appartementen heeft opgeleverd om wettelijk gezien geen tweede lift te hoeven leveren.

In de laatste week van januari was de lift weer eens defect, maar een monteur bracht gelukkig al snel verlossing voor bijna iedereen. Toen ik niet veel later naar beneden moest, bleek ik de lift niet te kunnen openen. Op dat moment gaf ik nog de schuld aan mijn rolstoel. Maar het rare was dat ik verder alles wel kon bedienen. Ook op de andere verdiepingen kon ik de lift niet openen, maar eenmaal in de lift wel weer overal zelfstandig naartoe. Het was overduidelijk dat het euvel was veroorzaakt tijdens de laatste reparatie. De woningbouwvereniging deelde na wat spartelen mijn mening, maar kon niets doen. Bedrijf A moest dit samen met bedrijf B maar oplossen. Voor mij restte niets anders dan wachten en hopen.

Door dat defect miste ik heel veel zelfstandigheid. De liftknop indrukken vraagt in mijn geval, als ik alleen ben, toch om Fokusassistentie. Heel frustrerend. Onlangs is het probleem voor mij verholpen en kon ik weer gaan waarheen ik wilde. Al is het pas na vijf weken, fijn dat het is opgelost. Enige nadeel is dat ik er net een blog over heb geschreven. Mosterd na de maaltijd.