Door Kirsten van Niedek (ADL-assistente)
 

Je moet wel gek zijn!

'De wekker gaat, langzaam draai ik me om en kijk met één oog op mijn telefoon. 6:00 uur geeft ie aan. Geen mogelijkheid meer tot snoozen, want om 7:00 uur begint mijn dienst. Buiten is het donker en het regent ook nog eens. Zaterdagochtend, je moet wel gek zijn om zo’n bijbaan te nemen.

6:50 uur en ik bel aan bij de unit. “Goeiemorgen, wie is daaaar?” brult mijn collega vrolijk door de intercom. Ik lach en roep dat ik het ben. Ik stap binnen en we wisselen even de bijzonderheden uit. Het was een rustige nachtdienst voor haar. Ondertussen zet ik een kop koffie, pak ik mijn spullen en lees de overdracht door.

7:05 uur, de vroege vogels bellen voor assistentie. De eerste cliënt waar ik binnen stap is gek op muziek. Vandaag staat er een leuke lijst met 80ies hits op. We luisteren naar de muziek, terwijl ik assistentie verleen en we kletsen over tv-programma’s. Vervolgens kan ik gelijk door naar een andere cliënte. “Ha meissie,” zegt ze, “ik heb je al even niet gezien, was je weer baby’s op de wereld aan het helpen?”. De cliënten weten dat ik Verloskunde studeer en dat ik met name in de weekenden en schoolvakanties werk. Tijdens stageperioden neem ik vaak wat vakantiedagen op. Hierdoor zie ik sommige cliënten ineens een paar weken niet. Ik antwoord haar dat ik inderdaad net terug ben van stage. “Heb je veel bevallingen gedaan? En was het leuk?” vraagt ze. Ik begin te stralen en vertel haar het een en ander over mijn stage. We kletsen nog even over haar familie en voor ik het weet zit de cliënte weer gedoucht en aangekleed in haar rolstoel.

Het is alweer 10:30 uur en ik loop terug naar de unit. Er staan geen assistentievragen open. Ik pak wat te drinken. Mijn collega van de dagdienst stapt ook net binnen. We kletsen even en de volgende bel gaat alweer. Een assistentievraag voor een verpleegkundige handeling. Voor deze verpleegkundige handeling ben ik intern geschoold bij Fokus en ik houd mijn bekwaamheid bij door deze handeling regelmatig uit te voeren. Voor mij heel tof dat ik deze extra verantwoordelijkheden krijg bij dit werk. Het heeft mij ook enorm geholpen om bij Verloskunde initiatief te tonen in het uitvoeren van medische handelingen.

Hierna volgen er nog een enkele assistentievragen en mijn dienst vliegt om. Om iets voor 15:00 uur, het einde van mijn dienst, word ik opgepiept door een collega van de avonddienst. “Hoi Kirsten, wil je afgelost worden of red je het?”. Ik overleg met de cliënte en vraag of mijn collega me zo wil aflossen. Ik rond de administratie af, berg mijn spullen op en draag kort de bijzonderheden over aan mijn collega’s van de avond.

In de metro terug naar huis bedenk ik dat ik inderdaad gek ben dat ik dit werk doe. Gek op de veelzijdigheid, gek op het contact met mensen, gek op wat ik voor een ander kan betekenen. Gek genoeg om dit werk al acht jaar lang naast mijn beide studies te doen.'

Geïntereseerd in een bijbaan bij Fokus? Kijk dan hier voor onze vacatures in heel Nederland.