Door: Dieuwertje Heg (ex-ADL'er bij Fokus)

 

Help, ik ben verliefd

In 2014 besloot ik mijn carrière om te gooien. Na 17 jaar kapster te zijn geweest wilde ik gaan werken in de zorg. Zo kwam ik terecht bij Fokus. Super leuk team en erg leuke cliënten. Heel erg leuk… Want na een aantal jaar daar gewerkt te hebben gebeurde wat ik mezelf nooit voor mogelijk gehouden zou hebben. Ik werd verliefd!

Mijn stoere prins bleek geen wit paard te hebben maar een stalen ros met 4 wielen.

En de liefde was wederzijds.

 

Mijn collega’s waren net zo enthousiast over onze liefde als wij en ik zette met pijn in mijn hart mijn zorg carrière verder binnen een andere organisatie.

De eerste maanden waren we hevig verliefd en we besloten om met mijn twee kinderen te gaan samenwonen. Mijn oude werkplekje werd ons thuis.

Het was erg fijn om mijn oud collega’s over de vloer te krijgen, maar zoals het gaat in Fokusland………Er gaan ADL’ers weg en daarvoor komen nieuwe ADL’ers in de plaats.

 

Toen bleek dat de zorg van je vriend afstaan aan nieuwe onbekende (lees: leuke jonge dames) ADL’ers toch echt andere koek is dan zelf werkzaamheden verrichten in de zorg. De badkamer binnenkomen en iemand gehurkt voor je vriend zien zitten om zijn benen te wassen……mijn gedachten gingen geheel aan de haal met mij.

Ik maakte mijn vriend en mezelf gek met mijn jaloerse gevoelens, raakte de balans tussen werk en privé compleet kwijt en belandde thuis met een burn out.

 

Nu, na een aantal maanden en een intensief coaching traject laat ik weer toe dat de ADL de ochtendzorg op zich neemt. Ook heb ik open kaart gespeeld naar de medewerkers en dit leverde verrassende gesprekken op. Vele hadden nog nooit van uit het oogpunt als partner gekeken en ik kan steeds meer accepteren dat ze er zijn om hun werk te verrichten. Deze gesprekken creëerde meer wederzijds begrip en leren we met 'elkaar' rekening te houden.

 

Mijn vriend en ik zijn nog steeds happy in love en proberen zo goed als kan balans te vinden tussen het zo’n 'normaal mogelijk gezin' zijn en het hebben van een zo 'normaal mogelijk leven' met de vrijheid voor eigen regie van Fokus.