Door: René Claessens, ADL-assistent

Werken in de zorg? Ook voor mannen!

‘Je gaat als man toch niet in de zorg werken? Konten wassen, dat is voor mietjes.’ Zo, met die opmerking kon ik het doen. Ik was 15 en vertelde mijn mannelijke klasgenoten wat ik wilde worden. Nu op mijn 42e kan ik stellen: werken in de zorg is allerminst voor watjes. Juist voor sterke mensen, die aandacht hebben voor de ander en dat kunnen combineren met een beetje zakelijkheid. Dus zeker ook voor mannen!

Het was tijdens een beroepskeuzetest op de middelbare school. Ik zei dat ik hem niet hoefde in te vullen, want ik wist al wat ik wilde worden. Mijn oom had het syndroom van Down. Ik had hem vaker bezocht in de instelling waar hij woonde en hem geholpen toen hij bij mij ouders thuis logeerde. Ik wist het zeker: ik wilde de zorg in. Maar mijn mannelijke leeftijdsgenoten vonden dat echt heel raar.

Waarom zouden mannen niet in de zorg kunnen werken? De meeste vrouwelijke cliënten vinden het juist leuk een keer een man aan hun bed te hebben en mannelijke clienten zijn ook blij. Zij hebben dan eens andere gespreksstof, voetbal, technische dingen.

Een jaar of 6 geleden begon ik toch met vragen. ‘Hoe zou het nu echt zijn, werken in de zorg?’ Door een reorganisatie bij mijn toenmalige baan, moest ik kiezen. De ouplacement medewerkers waren enthousiast. De zorg, dat vonden ze wel wat voor mij. Na 3 maanden vakantiewerk bij dementerende ouderen en een half jaar op een afdeling somatiek, kwam ik in 2014 bij Fokus terecht. En ik ben blij dat ik daar mag werken.

Het begin kan pittig zijn: bij bepaalde cliënten moet je je harder bewijzen. Sommigen vertrouwen je niet meteen en denken (misschien van oudsher) dat mannen niet zo handig zijn of zo. Maar met goede wil en wat zelfspot kom je er wel.

Het is gewoon heel goed te combineren met ander werk of andere activiteiten, omdat een zorgbaam meestal geen fulltime time baan is. Je kunt ook veel toevoegen aan teams die vaak veelal uit vrouwen bestaan. Je hebt even wat andere gesprekken in de pauze, maar je wordt echt gewaardeerd. Je zorgt er eigenlijk voor dat een cliënt kan doorgaan met zijn leven. Hoe hij dat wil, omdat hij allerlei dingen eenvoudigweg niet zelf kan.

Vrouwen die de bouw in gaan, krijgen applaus. Mannen die zeggen dat ze in de zorg werken krijgen vaak te horen ‘In het management zeker’. Jammer, dat er maatschappelijk niet meer waardering is voor mannelijke handen aan het bed. Het zou helpen hen trotser te maken op hun werk en anderen te stimuleren om toch voor dit enerverende werk te kiezen. Dus je hoeft je niet te schamen als je kiest voor Fokus en de zorg. Wij zijn blij met doeners, betrokken mensen met de wil er iets moois van te maken.

×