Door: Gerrit Jan Tempelman, cliënt

Jubileum

 

Vijftien jaar schelen we, Fokus en ik. In 1974 moet de eerste assistent voor Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen (ADL) zich aan de voordeur van een aangepast appartement hebben gemeld. 'Hoe kan ik u helpen?' Want zo werkt dat bij Fokus. Op bijna honderd locaties staan de medewerkers vierentwintig uur per dag klaar voor mensen met een zware fysieke beperking. Voor mensen zoals ik. Vanuit afroep en aanwijzing, zoals dat heet. Ik heb het voor het zeggen. Zolang ik maar weet wat ik doe.

 

Stiekem vind ik mijzelf nog veel te jong voor al dat afroepen en aanwijzen. Dat voelt boven mijn stand. Helaas kan ik niet anders. Want ik zit in een rolstoel. Het gaat me niet lukken om op eigen benen te staan. Toch woon ik volledig zelfstandig. Dankzij Fokus. Precies vijf jaar geleden liet ik voor het eerst van mij horen. Via een druk op de knop. 'Hallo, ik ben Gerrit Jan. Ik wil graag naar de wc.' Drie minuten later ging de bel. Daar kwam de eerste vreemde over de vloer. Een vriendelijke vreemde, dat gelukkig wel. De eerste in een ploeg van veertig. Veertig vriendelijke vreemden die je met de tillift op het toilet zetten. Die je broek naar beneden trekken en je met de billen bloot zien gaan. Die heel voorzichtig met velletjes en washandjes achterlangs vegen, zonder daar een moment hun neus voor op te halen. Op die manier leren ze mij misschien beter kennen dan ik zelf zou willen. Maar daarmee zijn het gelukkig gelijk geen vreemden meer. Vegen wekt vertrouwen. Ik ben de schaamte wel voorbij.

 

Dit jaar vieren Fokus en ik allebei een jubileum. Ik word dertig, Fokus vijfenveertig. En we werken ook nog eens vijf jaar samen. Driemaal daags. Nee, het was de afgelopen tijd zeker niet iedere dag feest. Wachten op assistentie kon soms slaapverwekkend zijn, zeker aan het einde van een lange dag. Bovendien wordt een gezellige kennismaking voor mij soms te snel gevolgd door een vlot afscheid. Desondanks sta ik graag even stil bij ons gezamenlijke jubileum. Omdat ik denk dat ik te feliciteren ben. Met mijzelf? Misschien. Maar zeker ook met Fokus.